انتظار پیروزی در اولین تلاش، ممکن است حسی باشد که حداقل یک‌بار به سراغ ما آمده است. اما اگر استقامت بالایی نداشته باشید، از دست دادن موفقیت می‌تواند به سرعت شما را نابود کند. در ادامه، با درس بزرگی از استقامت آشنا می‌شویم که می‌توان آن را با نگاه به زندگی لئوناردو دی‌کاپریو به دست آورد.
در نهایت مراسم اسکار نیز برگزار شد و با
مشخص شدن برندگان این رویداد هنری، لئوناردو دی‌کاپریو، توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را به خود اختصاص بدهد؛ جایزه‌ای که به واسطه بازی خیره‌کننده او در فیلم The Revenant به وی اهدا شد. بی‌شک این فیلم می‌تواند به مدت زمان 2 ساعت، شما را در آشوب و ماجراهایی غرق کند که شاید بدون بازی دی‌کاپریو، درک آن‌ها به هیچ عنوان ممکن نبود.
حتی اگر نیروی فیزیکی و ذهنی که دی‌کاپریو با خود به این فیلم می‌آورد را در نظر نگیریم، نمی‌توان ازخود خودگذشتی و استقامت او را در فیلم‌های چند سال اخیرش نایده گرفت؛ دو عاملی که توانسته‌اند وی را به جایگاه کنونی که در آن قرار دارد برسانند. اما ما نیز می‌توانیم از موفقیت دی‌کاپریو در زمینه شغلی‌اش درس بزرگی بگیریم؛ درسی که به ما «استقامت» را می‌آموزد.
اگر چه چندین سال از فعالیت هنری دی‌کاپریو می‌گذشت، وی هرگز موفق نشده بود تا یک جایزه اسکار را به خانه ببرد. این درحالی است که در 25 سال گذشته، وی نقش‌های به یاد ماندنی زیادی را بازی کرده است.
وی برای What's Eating Gilbert Grape این جایزه را دریافت نکرد. Aviator نیز نتوانست چاره گشا باشد. در ادامه، Blood Diamond نیز نتوانست دی‌کاپریو را به اسکار برساند و حتی The Wolf of Wall Street نیز در این زمینه موفق نبود. هربار شاهد حضور دی‌کاپریو در مراسمی بودیم که توسط میلیون‌ها نفر در جهان مشاهده می‌شد. اما وی نه تنها یک‌بار، نه تنها دو بار و نه تنها سه بار، بلکه چهار بار نامزد دریافت این جایزه بود. درحالی که هر چهار بار آن را از دست داد.
حتی تصور چنین ماجرایی نیز بسیار سخت است. بسیاری از ما حتی تحمل مشاهده شدن زمین خوردن خود در مقابل یک نفر را نداریم. اما دی‌کاپریو توانست در طول سال‌های اخیر، با آرامش خاصی موضوع را پشت سر بگذارد. شاید اگر هر بازیگر دیگری بود، بارها و بارها به عدم دریافت این جایزه اعتراض می‌کرد. اما این کار از عهده دی‌کاپریو ساخته نیست.
او بعد از هر بار شکست، به راه خود ادامه داد و در فیلم بهتری ایفای نقش کرد. کاراکترهای چالش برانگیزتری را زنده کرد. سخت‌تر تلاش کرد. زیادتر تلاش کرد. وی حتی در یکی از سکانس‌های The Revenant، جگر خام گاومیش را می‌خورد. اگر برای شما جای سوال دارد، باید بگوییم بله. درواقع وی یک جگر خام واقعی را نوش جان می‌کند.
دی‌کاپریو درباره تجربه خود از فیلم‌برداری The Revenant می‌گوید:
سخت‌ترین کار برای من، رفتن به درون رودخانه یخ‌زده و خروج از آن بود؛ زیرا درحالی که لباسی از گوزن شمالی را بر تن داشتم، یک خز خرس نیز همراه من بود که هنگام خیس شدن، وزن‌اش به حدود 100 پوند می‌رسید. هر روز چالشی برای من بود تا با هیپوترمی (کاهش دمای بدن) مواجه نشوم.
پوست گوزن. هیپوترمی. خوردن جگر خام گاومیش. شاید بتوان گفت که دی‌کاپریو پای خود را فراتر از موضوع «برد و باخت» گذاشته و به سطحی رسیده است که عده بسیار کمی به آن دست پیدا می‌کنند.
این درسی است که از لئو می‌گیریم: وقتی با شکست بزرگی مواجه می‌شوید، وانمود کنید که چنین چیزی هرگز رخ نداده است و سخت‌تر تلاش کنید. رودخانه یخ‌زده خود را پیدا کنید. لباس پوست گوزن خود را برتن کنید و وارد رودخانه شوید. بهتر است آن جگر خام را بخورید و بعد از تلاش‌های متعدد، پیروزی را به خانه بیاورید. مثل لئو باشید و «خودتان» انجامش بدهید.